Waarom je de naam van je baby pas na de geboorte moet vertellen

Je bent er eindelijk uit: na eindeloos zoeken en twijfelen hebben jullie besloten dat jullie zoon Noël gaat heten. Je bent zo blij dat je het niet voor je kunt houden en vertelt DE NAAM aan je zus.

Foto: anthony kelly / CC BY 2.0
Foto: anthony kelly / CC BY 2.0

En die antwoordt:

Noël? Net zoals dat rotjoch van de hockey vroeger?

Of:

Noël… frikandel! Nee, dat kun je een kind niet aandoen.

Of gewoon:

Meh.

En weg is je plezier in de naam. Je kunt opnieuw beginnen.

Dit is precies waarom je de naam van je kind pas na de geboorte bekend moet maken.

Als het kind er nog niet is geven mensen hun ongezouten mening en komen ze met allerlei bezwaren die eigenlijk niet zo belangrijk zijn.

Wat kan het jou schelen dat je zus een vervelende Noël kende of dat die naam ergens op rijmt? Toch blijft het door je hoofd spoken: Noël frikandel, Noël frikandel. De naam is verpest. Terwijl dat nergens voor nodig is, want met elke naam is wel iets en smaken verschillen.

Na de geboorte houden mensen hun mond wel. Er is toch niets meer aan te doen, dus waarom zou je er iets over zeggen? ‘Goh, wat een aparte naam’ – dat is zo ongeveer het ergste wat je kunt verwachten.

En dat is maar goed ook. Zelfs als je zus de naam Noël verschrikkelijk vindt trekt ze wel bij als ze je zoontje heeft leren kennen. Hij groeit in zijn naam voor je het weet is ze alle hockeyjongens en frikandellen vergeten.

Heb jij de namen van je kinderen voor de geboorte met iemand besproken of juist niet? Wat zijn je ervaringen daarmee? Laat een reactie achter!

🤞 Nieuwe blogs in je mail?

Volgen kan ook via Mastodon en RSS.