In het Siebenbürgisch-Deutsches Wochenblatt van 10 december 1873 (ja, je leest wel eens wat…) vond ik de volgende advertentie voor een middeltje om “Ratten, Hausmäuse, Feldmäuse, Maulwürfe und Schwaben” uit te roeien.
Siebenbürgisch-Deutsches Wochenblatt, 10 december 1873
Logisch, want wie heeft er geen hekel aan ratten, huismuizen, veldmuizen, mollen en… Zwaben? Na wat zoekwerk blijkt dit laatste woord niet te slaan op inwoners van de Duitse landstreek Zwaben (die je met het betreffende goedje overigens vast wel zou kunnen verdelgen), maar een dialectwoord voor “kakkerlakken” te zijn. Weer wat geleerd.
Maar dit terzijde. Zoals toen gebruikelijk worden in de advertentie schriftelijke bestellingen van tevreden klanten geciteerd. Daaronder is er een van de gebroeders Weissnix uit Reichenau. Of dat nou zo’n goede aanbeveling is?
Dit lijkt typisch zo’n naam die iemand uit balorigheid heeft opgegeven toen hij verplicht werd een achternaam aan te nemen. Of dat ook echt de verklaring is, weet ik niet. Of de naam nu nog bestaat ook niet. Google leverde niets op.
Peter Miebies zegt
Weissnix bestaat misschien niet meer maar heb nog wel een verwijzing gevonden naar Weissnicht.
In het citaat waarin zijn naam voorkomt, doet hij zijn naam zeker eer aan:
“Weissnicht, Friedrich {Maximilian}
………..
Record indicates the mother and Father were not married.
On the record it states: “The said Karl Wilhelm Berthold Weissnicht is the legal husband of Hanna Wilhelmine Friedricke Augusta Zahn, since 14 April, 1868. He confessed his iniquity and promised to render assistance in bringing up the child, but soon left the vacinity and moved away.”
Ik kwam op het idee om te zoeken naar de naam Weissnicht omdat ik in een vorig leven een oostenrijkse dame heb gekend die naar de schone naam van Traudl Habenicht luisterde.
Maarten van der Meer zegt
Goed gevonden 🙂
De allermooiste Duitse naam die ik ken, en die nog altijd bestaat, is Wasgehtsdichan (“Watgaatjoudataan”). Komt nog wel eens een artikeltje over…