Naschrift: Dit artikel is niet helemaal correct. Bart Chabot heeft inderdaad geen zoon met Spijker als roepnaam, maar zijn zoon Storm heet voluit Storm Nathan Spijker. Correctie staat in de planning.
“Over de huiskamervloer van Bart Chabot kropen ooit Splinter en Spijker”, schreef Jean-Pierre Geelen vorig jaar in zijn column in de Volkskrant. In de media wordt wel vaker beweerd dat Chabot een zoon genaamd Spijker heeft, maar dat klopt niet. Dit misverstand is ontstaan door het gebrekkige geheugen van een ambtenaar.
Bart Chabot (foto: Roel Wijnants / CC BY-SA 3.0)
Die ambtenaar is Ingrid Moll, vroeger werkzaam bij de Haagse burgerlijke stand. Zij werd in 1999 in het AD geïnterviewd voor een artikel over bizarre kindernamen:
‘Mijn standpunt is: vrijheid, blijheid. Maar soms wil je iemand toch in laten zien waar hij zijn kind mee gaat opzadelen.’ Zelf heeft Moll nog als ambtenaar van de burgerlijke stand in Den Haag geprobeerd lolbroek Bart Chabot van het idee af te praten zijn zoon ‘Spijker’ te noemen. ‘Ik vond dat erg belachelijk. Maar enig speurwerk leerde dat het in de Middeleeuwen een gebruikelijke naam was, dus toen had ik er weinig meer tegenin te brengen.’
Chabot heeft inderdaad problemen gehad met de Haagse burgerlijke stand. Hij was daar zelfs zo boos over dat hij bedankte voor de eer toen de gemeente hem in 1996 polste voor de functie van nachtburgemeester.
De gewraakte voornaam was echter niet Spijker, maar een andere klusnaam: Splinter. Zo heet Chabots derde kind, de broer van Sebastiaan, Maurits en Storm. De verwarring is wel begrijpelijk.
Splinter en Storm zijn echte trendnamen, maar dat betekent niet dat het moderne verzinsels zijn. In de omgeving van Loenen liep in de veertiende en vijftiende eeuw een zekere Splinter van Loenresloet rond. De oorsprong van deze naam is onbekend. De heilige Storm of Sturmius stichtte in 744 het beroemde klooster Fulda. Zijn naam betekent “onstuimige beweging, storm, heftige aanval”.
Overigens komt de voornaam Spijker wel echt in Nederland voor, evenals Hamer. De vader van Hamer, ontwerper Lucas Verweij, verklaarde zijn keuze voor die naam in 2009 aan nrc.next:
We wilden een speciale naam en Hamer is een simpel Hollands woord. Een voorwerp dat prettig in de hand ligt en een leven lang meegaat. Het straalt kracht uit. En je hoopt toch dat je kind naar haar naam gaat leven, dat ze de kracht krijgt van een hamer.
Stel: je moet kiezen. Zou je je kind dan Splinter, Storm, Spijker of Hamer noemen? Waarom?
Storm zegt
Maar, Storm heet voluit: Storm Nathan Spijker Chabot.
Maarten van der Meer zegt
Echt? Dank voor de aanvulling!
Fred zegt
Ik heb een grote hekel aan dit soort namen, Splinter (hinderlijk, pijnlijk ding, ongewenst object), Spijker (puntig, om op te slaan, platte kop) of Storm (onweer, beschadigend, gevaarlijk). Zo wil je toch niet heten?!?
En nóg erger is als mensen deze namen ook nog ‘opleuken’: Splinther , Spiker. Brrr!!!
Peter B. zegt
Iemand die onhandig en pessimistisch is, kan regelmatig last hebben van een splinter (met een kleine letter).
Wie positief en intelligent is, verder denkt en onderzoekt, komt tot de volgende conclusie:
1e Een splinter is een stukje van een grote sterke boom. Splinter is een deel van zijn (familie)-stamboom.
2e Men zegt ook nog wel:”spik & span” of “spik splinter nieuw”. Iets wat heel zuiver is, onbeschadigd, met zoveel glans dat het schittert in het licht.
Een spijker is dat wat verbind, wat houvast geeft in het leven. Refereert aan de kruisiging van Jezus. Een mens onder de mensen die verdraagzaam was en is. Verdraagzaam, zachtmoedig, positief, vriendelijk, medemenselijk.
Mensen die in angst voor hun omgeving leven, kunnen ook een storm als ‘gevaarlijk’ opvatten. Een deskundige van het KNMI heb ik wel eens horen zeggen: “Elk weer is mooi weer”. Hoe mooi kan storm zijn wanneer je schuin voorover gebogen op het strand staat. De surfers die genieten van de hoge golven. Het natuurlijk vormen van de beschermende duinen waarachter wij veilig mogen leven.
Alle Storm(en), Splinter(s), Spijker(s) en jullie ouders, bedankt voor jullie uitzonderlijk mooie bijdrage aan deze opmerkelijke wereld.
Met vriendelijke groeten.
Een trotse vader van een Schitterende zoon 😉
Ronald zegt
Splinter lijkt een vertaling van “chip of the old block”
Antine Sontag-Brinkman zegt
Als je je kind een bijzondere naam geeft, vertel je het daarmee dat het kind bijzonder voor je is. Dat gevoel draagt het kind zijn/haar hele leven mee: je bent bijzonder. Dat is ondersteunend, dat is een mooi gevoel. Dat weet ik, want ook mijn naam is door mijn ouders bedacht en mooi gevonden door de ambtenaar die de geboorte registreerde: Antine. Ik ben de eerste naamdrager. Mijn vader wilde mij vernoemen naar mijn moeder, zij heette Antje. Mijn moeder wilde dat absoluut niet, zij wilde mij Tineke noemen. Het compromis werd Antine. Nog altijd ben ik heel trots op die naam.