Een Duits kind mag Pieter heten

Duitse kinderen mochten in 1939 alleen Duitse voornamen hebben. Gelukkig meende de rechter dat Nederlands ook een soort Duits was, zodat een Hamburgs jongetje toch Pieter mocht heten.

EEN DUITSCH KIND MAG PIETER HEETEN.

Een Hamburgsche huisvader had voor zijn pasgeboren zoon den voornaam “Pieter” gekozen, maar toen hij op den burgerlijken stand verscheen om zijn jongen aan te melden, wees de gestrenge ambtenaar dezen naam van de hand.

“Pieter” – zoo zeide hij op een toon, die geen tegenspraak duldde – “Pieter is geen naam, u bedoelt natuurlijk Peter.” Maar aangezien de vader dat heelemÑÑl niet bedoelde en de ambtenaar van geen wijken wist, ontstond er een ruzie, welke thans voor de rechtbank moest worden bijgelegd.

Zeer tot verheugenis van den vader en ter voorlichting van alle ambtenaren van burgerlijke standen besliste de rechter, dat de voornaam “Pieter” wel degelijk geoorloofd was.

In de motiveering van deze uitspraak heette het, dat “Pieter” wel is waar een Nederlandsche naam is, maar β€ždat het Nederlandsch ongeveer duizend jaar lang de historische en taalkundige ontwikkeling van het Duitsche volk heeft meegemaakt, zoodat Nederlandsche namen niet klakkeloos als vreemd van de hand konden worden gewezen.” En zoo kwam een Hamburgsche jongen aan zijn Nederlandschen naam.

– Nieuwe Tilburgsche Courant, 20 juli 1939

Inscriptie op het raadhuis van Hamburg (Godewind CC BY-SA 3.0)
Inscriptie op het raadhuis van Hamburg (Godewind CC BY-SA 3.0)

Onder het huidige Duitse naamrecht zou Pieter overigens probleemloos worden toegestaan. Op de site Chantalismus kun je nalezen wat voor buitenissige voornamen Duitse ouders hun kinderen tegenwoordig geven.

🀞 Nieuwe blogs in je mail?

Volgen kan ook via Mastodon en RSS.