Mijn dochter had haar eerste speelafspraak met een klasgenootje ‘pas’ in groep 1. Mijn zoon van bijna drie is er eerder bij: hij is terwijl ik dit schrijf thuis bij zijn beste vriendje van de peuterspeelzaal – de twee zijn al sinds dag één onafscheidelijk.
Foto: peasap / CC BY 2.0
Om nog een paar dingen af te stemmen begon ik gisteravond aan een appje naar Vriendjes vader. Ik heb lang over dat appje gedaan.
Want hoe schrijf je Vriendjes naam eigenlijk? De uitspraak is doodsimpel: mik. Maar welke spelling hoort daarbij? Mick? Mik? Of misschien wel Mic of Mikk?
Dat krijg je ervan als je de hele dag met je neus in de namenstatistieken zit. Ik ben als de dood dat ik iemands naam verkeerd schrijf.
25% kans
Een blik in de top-1000 van populairste jongensnamen leerde me dat ik met Mick de minste kans op een flater had. Die spelling komt drie keer zo vaak voor als Mik, terwijl Mic en Mikk – weinig verrassend – de top-1000 niet eens halen.
Maar drie keer zo vaak – dat is nog altijd 25% kans dat ik het fout heb, en daar had ik geen zin in. Ik heb de kwestie daarom maar omzeild en geschreven over ‘de jongens’, in de hoop dat Vriendjes vader in zijn reactie de naam van zijn zoon zou uitschrijven.
En ziedaar: Ping! Een appje terug. ‘Ik haal Mik en Odin op op de crèche.’ Mik dus. Gelukkig had ik niet op de statistieken vertrouwd.
Mohamed op 1?
Mi(c)k is lang niet de enige voornaam die dit soort vragen oproept. Dat is niet alleen lastig voor spellingsneuroten als ik, maar ook voor aanstaande ouders die een niet al te veel voorkomende naam zoeken.
In de namenstatistieken wordt elke spellingsvariant apart geteld. Voornamen met verschillende gebruikelijke schrijfwijzen blijven zo onder de radar: ze lijken veel minder populair dan ze eigenlijk zijn. In de statistieken zijn Mik en Mick twee verschillende namen, maar op het schoolplein hoor je daar niets van.
Het schoolvoorbeeld van zo’n naam is Mohamed. In z’n eentje staat die op een voor veel mensen verbazingwekkend lage 63e plaats in de top-1000, maar tel je Mohammed, Muhammed, Mohammad, Muhammad en Mohamad erbij op, dan krijg je een heel ander beeld. Die combinatie stond afgelopen jaar niet op 1, zoals elk jaar weer wordt beweerd, maar wel op 4.
De schoolplein-top-250
Om meer inzicht te krijgen in dit soort verschillen heb ik de schoolplein-top-250 van populairste jongensnamen samengesteld: niet de meest voorkomende spellingen, zoals in de traditionele statistieken, maar de meest voorkomende uitspraken.
Het ging me wat ver om alle 11.771 jongensnamen van 2016 te analyseren, dus ik heb me beperkt tot de 1136 namen die afgelopen jaar aan tenminste tien jongetjes zijn gegeven – ook nog een hele klus.
Nattevingerwerk
Een hele klus niet alleen vanwege de hoeveelheid namen, maar ook omdat je veel namen op verschillende manieren kunt uitspreken. En van sommige namen weet ik de uitspraak gewoon niet.
Zo twijfel ik over Thymen. Hoort die bij Thijmen/Tijmen/Thijme of bij Tieme/Tiemen/Thieme? Ik heb gekozen voor het eerste groepje, maar dat is een pure gok. Waarschijnlijk kun je Thymen op twee manieren uitspreken en voor de perfecte schoolplein-top-250 zou ik deze naam moeten splitsen in Thymen-uitgesproken-als-Tijmen en Thymen-uitgesproken-als-Tiemen. Maar dat gaat uiteraard niet, want daarvoor zou ik precies moeten weten hoe álle ouders de naam van hun kind uitspreken.
De schoolpleinlijst is gebaseerd op mijn eigen ervaring met de uitspraak van namen. Ik heb die namen samengevoegd die voor zover ik weet meestal hetzelfde of bijna hetzelfde worden uitgesproken. Zit ik er ergens naast? Laat het gerust weten.
Lucas tóch op 1
Nu naar de lijst zelf. Als je uitgaat van de uitspraak staat niet Daan op 1, zoals in de traditionele hitlijst, maar de combinatie Lucas/Lukas (Lucas staat in de traditionele lijst op 4).
Finn stijgt samen met Fynn van 6 naar 2, Luuk samen met Luc van 10 naar 3 en Mohamed & co. van 63 naar 4.
Noah (2) en Sem (3) krijgen in de schoolpleinlijst gezelschap van Noa en Semm, maar die namen worden zo weinig gegeven dat deze samenvoegingen weinig zoden aan de dijk zetten: vijfde en zesde plaats voor de combinaties. Op 7 komen we dan eindelijk nummer 1 Daan tegen, helemaal in z’n eentje zonder spellingsvarianten.
Verderop in de lijst valt Ryan op: samen met Rayan en Rayen van 46 naar 17. Jason stijgt samen met Jayson, Jaysen en Jaycen van 54 naar 28 en Aiden met Ayden, Eden, Aidan, Aydin en Aeden van 67 naar 32.
Sep maakt een enorme sprong van 92 naar 42 als je Sepp en Seb erbij optelt en ook met Aaron/Aron, Kyan/Kian/Kiyan, Loek/Luke en Rafael/Raphael/Raphaël/Rafaël is het uitkijken als je graag een bijzondere naam wilt – of een naam die niet verkeerd wordt geschreven.
Verder moet je de lijst zelf maar doornemen. Wat valt je op? En hoe belangrijk vind jij het dat een naam gemakkelijk te spellen is? Laat een reactie achter!
Binnenkort de meisjeslijst.
Sue Van de Wiel zegt
Maar is een andere spelling: neem bijvoorbeeld Noa en Noah, omdat de ene meer voorkomt bij meisjes en de andere bij jongens? Dat hoor je ook niet op t schoolplein; of de Noa(h) die je roept n jongen of n meisje is!
Elsbeth Fongers zegt
Is er van Jason/Jayson geen Dj variant? En ik vind Dean (Díen) en Deen heel andere namen eerlijk gezegd….
Merel van der Meer zegt
Ik denk eigenlijk ook dat je Deen beter met Dane samen kunt nemen. En ik ken minstens twee Ole’s waarbij de uitspraak ook echt met een lange oo is.
Laura zegt
Haha wat grappig. Mijn achternaam is Deen. Ik vond voor een meisje Noor een geweldige naam. Maar Noor Deen is weer een beetje gek.. 😅
Dana Messina zegt
Een makkelijk te spellen naam is voor mij een van de belangrijkere ‘eisen’ aan een naam voor mijn kind(eren). Iedereen weet hoe je Patrick moet spellen (hoewel de spelling Patric ook bestaat, maar die komt veel minder voor). Voor het volgende kind komt er weer een goed te spellen naam, in het Nederlands én Engels.
Margherita zegt
Wow, wat een werk! Ik meen inderdaad dat de Duitse lijsten wel op uitspraak gemaakt worden (Sofia/Sophia staan daar samen). Ergens ook logisch.
Wat me opviel: Sam zou eventueel ook nog met Sem samen kunnen; op z’n Engels klinkt dat praktisch als Sem.
Maarten van der Meer zegt
Het was inderdaad een hele klus 🙂
Mijn Duitse collega Knud Bielefeld telt spellingsvarianten inderdaad samen. Ik vind dat problematisch, want ook in het Duits bestaat er regelmatig onduidelijkheid over de uitspraak en bovendien kun je zo niet zien hoe vaak een bepaalde spelling voorkomt. (Verder niets dan lof voor het werk dat hij elk jaar verzet.)
Wat Sam/Sem betreft: Er zullen ongetwijfeld Sams rondlopen die hun naam uitspreken als Sem. Maar hoeveel zijn dat er? Geen idee. Het lijkt mij dat Sam in de meeste gevallen op z’n Nederlands wordt uitgesproken.
Margherita zegt
Ik heb een paar jaar in Duitsland gewoond, maar ook de lijstjes die daar in de krant als de populairsten van dat jaar (of zo) gepubliceerd worden nemen beide spellingen samen. Maar wie weet komen die lijstjes van deze mijnheer Bielefeld 🙂
Daniëlle zegt
En dan heb je ook nog namen die je hetzelfde schrijft maar anders uitspreekt als je op het schoolplein staat. Neem nou Liam, er zijn twee gangbare manieren van uitspreken. Geregeld wordt mijn zoon Lie-jam, de Nederlandse manier van uistspreken, genoemd. Terwijl wij voor de Engelstalige manier van uitspreken hebben gekozen, Lie-jum.
Op papier blijft het dezelfde naam, maar op het schoolplein roep je toch 2 totaal verschillende namen.
Franka zegt
Zijn hele leven moet jullie zoon dus zeggen: nee, ik heet geen Lie-jam, maar……….
Hebben jullie dit van tevoren beseft? Dit is nl.. heel vervelend.
Phy zegt
Ik vind het niet erg als een naam “lastig” is te spellen. Zoon heet Ayden. Ik zag de naam als eerste zó gespeld. En vond alle andere variaties daarna minder mooi. En Dochter heet Leia. Moet je óók spellen.
Maargoed. Ik heet Phylicia, moet ook gespeld. En mn beude achternamen ook. Zo erg is het ook weer niet:)
Zelfs mijn man zn naam wordt vaak verkeerd gespeld. Arjan, wordt vaak Arjen.