Genlias is voor vrijwel elke Nederlandse genealoog een van de belangrijkste internetbronnen. De zoekfunctie van deze site kent echter één grote beperking.

Johan Christiaan Leder vierde in 1930 onder grote belangstelling zijn honderdste verjaardag. De halve stad kwam hem geluk wensen en hij werd overladen met fruitmanden en andere geschenken. Ook voor zijn 65-jarig huwelijk elf jaar eerder was veel aandacht geweest.

Diskjockey Wessel van Diepen heet eigenlijk Wilbert van Diepenbroek, zo is op bijna 7.000 websites te lezen. Maar is dat eigenlijk wel zo?

Op 13 augustus 1877 vermoordde G. Mestdagh zijn vrouw Jeanne Vingerhoets. Hij sneed het lijk in meer dan 130 stukken en gooide het in de beerput.

In de serie aktes van bekende personen: de overlijdensakte van de in 1949 geëxecuteerde Hanns Albin Rauter.

De Telegraaf maakt vandaag melding van de “bizarre rouwadvertentie” van de bouwvakker Peter Berkelaar waarin wordt gewaarschuwd voor de gevolgen van “de sluipmoordenaar asbest”.

De tegenwoordige Duitse Naamswijzigingswet gaat grotendeels terug op de nationaalsocialistische hervorming van het namenrecht in 1938. Naast vele (vooral beperkende) regels voor de naamkeuze die nog altijd gelden, bood het namenrecht van de nazi’s verschillende instrumenten voor antisemitische pesterij.

Sommige mensen beschouwen het hebben van veel voornamen als chic. Niet Ferdinand Bordewijk, die vijf van zijn zes namen liet schrappen.

Het zal veel genealogen wel eens gebeurd zijn: je bent op zoek naar, laten we zeggen, Dirk Jansen. Je kunt hem niet terugvinden, maar stuit plotseling wel op een Theodorus Jansen die in dezelfde tijd en in hetzelfde dorp woonde als Dirk. De voornaam is totaal anders, maar zou het niet toch dezelfde persoon kunnen zijn?

Twee overlijdensaktes bieden een inkijkje in een grote tragedie in de familie van Simon Carmiggelt, schrijver en journalist. Zijn broer kwam om in het concentratiekamp Vught en een maand later overleed zijn vader.