De Engelse orchideeënkenner John Lindley kreeg in 1824 een aantal orchideeën opgestuurd die hem deden denken aan bamboe-orchideeën (Dendrobium), maar het niet waren. Hij plaatste deze planten, die opvielen door hun wollige bloembekleedsels, in een eigen geslacht, dat hij Eria noemde, naar het Oudgriekse erion ‘wol’. De wolorchidee dus.

In 1847 ontdekte Lindley in de kas van een Britse orchideeënverzamelaar een orchidee hem deed denken aan een Eria – maar het niet was. Deze plant noemde hij Eriopsis, van Eria en het Oudgriekse opsis ‘uiterlijk’. De schijn-wolorchidee dus – de orchidee die lijkt op de wolorchidee.

Lindleys Duitse vakgenoot Heinrich Gustav Reichenbach gaf in 1849 een orchidee die hem deed denken aan een Eriopsis de naam Pseuderiopsis, van het Oudgriekse pseudo ‘lijkend op’ en Eriopsis. De schijn-schijn-wolorchidee dus – de orchidee die lijkt op de orchidee die lijkt op de wolorchidee.

Maar Reichenbach kende Eriopsis alleen van tekeningen. Als hij er een in het echt had gezien, dan had hij opgemerkt dat zijn Pseuderiopsis niet alleen op een Eriopsis léék, maar een Eropsis wás – het was precies dezelfde plant.

Reichenbachs Pseuderiopsis bleek dus geen schijn-schijn-wolorchidee, maar een échte schijn-wolorchidee.