Dit is het verspreidingskaartje van Spaans vetkruid (Sedum hispanicum) op Plants of the World Online:

Valt je iets op? De titel van dit artikel verraadde het natuurlijk al: Spaans vetkruid komt niet voor in Spanje. (Urs Eggli bevestigt dit in zijn Illustrated Handbook of Succulent Plants: Crassulaceae, 2003.)

Vanwaar die naam dan? De soort is in 1755 als Sedum hispanicum beschreven door Linnaeus. ‘Habitat in Hispania’, schreef hij erbij. En Linnaeus zal het wel hebben geweten, toch?

Kennelijk niet dus. Linnaeus beriep zich op Johann Jakob Dillenius, die de soort eerder had beschreven onder de naam Sedum hispanum folio glauco acuto, flore albido (‘Spaans vetkruid met puntig zeegroen blad en witachtige bloem’), maar daarbij niets vermeldde over de herkomst. Dillenius verwees op zijn beurt naar Herman Boerhaave, die ook de naam Sedum hispanum etc. gebruikte, maar dat niet verder toelichtte. Dus waar het denkbeeld vandaan komt dat deze soort in Spanje groeit is me niet duidelijk, maar dat is ook niet zo belangrijk: dit soort misverstanden kwamen vroeger veel vaker voor.

Door het prioriteitsbeginsel zitten we voor altijd vast aan de naam Sedum hispanicum. Een wetenschappelijke naam kan niet worden afgewezen op basis van de betekenis, hoe misleidend die ook is. De redacteuren die de klakkeloze vertaling Spaans vetkruid hebben opgenomen in Heukels’ Flora van Nederland en de Nouvelle flore de la Belgique hadden echter wat mij betreft wel wat kritischer mogen zijn. Een betere naam invoeren was een kleine moeite geweest. ‘Blauwgroen vetkruid’ bijvoorbeeld, naar het voorbeeld van de Duitse naam Blaugrüne Fetthenne in de Rothmaler Exkursionsflora von Deutschland. Misschien ook niet perfect (er zijn wel meer blauwgroene vetkruiden), maar in ieder geval niet misleidend en – voor wie wil dat Nederlandse namen dicht bij de Latijnse namen blijven – een letterlijke vertaling van het synoniem Sedum glaucum.