Mijn vrouw en ik verwachten ons derde kind. Onze dochters heten X. en Y. [volledige namen verwijderd]. Een mogelijke naam die wij voor onze toekomstige zoon bedacht hebben, is Z (uitspraak Zet). Kunt u mij vertellen of deze naam is toegestaan?
Foto: Donnie Ray Jones / CC BY 2.0
Flame of Ruach
Je mag je kind in Nederland bijna elke naam geven die je wilt. Er zijn twee uitzondering: je mag geen achternaam als voornaam gebruiken en een naam mag niet ongepast zijn.
De achternaam Z komt in Nederland niet voor, dus dat is geen probleem. Maar is Z als voornaam ongepast? Dat is een lastige.
Je denkt bij ongepaste namen waarschijnlijk vooral aan belachelijke verzinsels als Tsjakkalotte en Marieke Methadon, maar ook de spelling van een naam kan ongepast zijn als die het kind veel last bezorgt.
Om die reden zijn ooit de voornamen Flame of Ruach en Miracle of Love geweigerd. Dat moest Flame-of-Ruach en Miracle-of-love worden. De spelling zonder streepjes zou te veel verwarring wekken.
Alleen Z!
Ook een voornaam van één letter kan verwarrend zijn.
– Wat is uw naam?
– Z Jansen.
– En hoe heet u voluit?
– Z Jansen.
– Maar wat is uw voornaam dan?
– Z!
– Hoe spel je dat?
– Als Z!
– Z-E-T?
– Nee, Z! Alleen Z!
Wil je dat je kind aandoen?
Remi F Kristi
In 1993 is er over deze kwestie een rechtszaak gevoerd. Een moeder uit Utrecht wilde haar kind Remi F Kristi noemen als vernoeming naar haar broer Frans, die F werd genoemd. De burgerlijke stand weigerde die naam in te schrijven en maakte er Ef van.
De moeder liet het er niet bij zitten en stapte naar de rechter. Die gaf haar gelijk, maar vooral omdat F de tweede van drie voornamen was: Remi F Kristi is minder verwarrend dan alleen F of Remi F. Hij bepaalde ook dat er achter de naam F geen punt mocht staan. Dat zou de indruk wekken dat het een afkorting was.
K. Roshani Wouterina
Voor 1993 was dat een heel liberaal standpunt, maar naar de huidige maatstaven is de beslissing van de rechter wat streng. Volgens een artikel van naamkundige Gerrit Bloothooft (PDF) zijn inmiddels de namen K. Roshani Wouterina, Jim A. en Samuel H.J. geregistreerd.
Als díe namen mogen, dan mag Z geen enkel probleem zijn, zou je denken. Toch verwacht ik dat de burgerlijke stand gaat tegensputteren. De wet is vaag en wat in de ene gemeente wel mag wordt in de andere geweigerd. Overweeg de naam Z dus alleen als je bereid bent zo nodig naar de rechter te stappen.
Wat vind jij?
Moet de voornaam Z worden toegestaan of wekken namen van één letter te veel verwarring? Laat een reactie achter!
Gerda Elisabeth zegt
Ik ken een Bé, een Gé en een Dé. Dus waarom geen Zet?
Caroline zegt
Geef je kind toch gewoon een naam.
Tina zegt
Sommige kinderen moet je tegen hun ouders beschermen.
Saar zegt
ik vind Z eigenlijk best wel een vette naam!
passport webmoney zegt
Nice post. I used to be chescking constantly thks blog and I’m impressed!
Extremely useful info particularly the final phase 🙂
I care for such information a lot. Iussed to be looking for
this particular information for a very long time.
Thank you and good luck.
Erik zegt
Ik citeer Wikipedia over de Amerikaanse president: “Truman had geen tweede voornaam, maar alleen de middeninitiaal “S”. In zuidelijke staten, waaronder Missouri, was dat niet ongebruikelijk. De initiaal ‘S’ was een compromis tussen de namen van zijn grootvaders Anderson Shippe Truman en Solomon Young.”
Luc zegt
Ik begrijp eigenlijk niet waar zulke ouders mee bezig zijn. Denken zij ook wel eens aan het kind zelf dat met zulke naam verder het hele leven door moet, of zijn ze alleen bezig met hun eigen ‘pleziertje’ op dit moment. Het volgende kan ouderwets klinken, maar in alle culturen – en ik vind dat heel zinvol – heeft de voornaam ook een betekenis binnen die cultuur: hij verwijst naar personen uit het verleden (het collectieve verleden of het eigen familiale verleden), naar mensen naar wie men opkijkt (grote figuren uit de eigen geschiedenis, in christelijke milieus een heilige bv.) of heeft op zichzelf een betekenis die men zinvol vindt. Dat heeft niets te maken met alleen maar bezig zijn met het verleden: door je kind die naam te geven, schakel je het als het ware in in een breder verband, of geef je het a.h.w. een boodschap, een wens mee (bv. Irene: ‘de vredelievende’; Bert: ‘de stralende’). Zulke naam-met-betekenis lijkt mij voor je kind een veel groter ‘geschenk’ en in feite van veel meer respect voor dat kind als persoon te getuigen dan het op te zadelen met een naam die alleen jouzelf moest bevredigen.
Ooit las ik dat wij “de eerste generatie (zijn) die zich niet langer beschouwt als erfgenaam van het verleden”. Die gekke naamgevingen lijken me daarvan een uiting: voor sommige ouders lijkt de naam voor hun kind zo ‘uniek’ en individueel mogelijk te moeten zijn. Het echt gekke daarbij is dan vaak juist dat hier meer dan meer dan ooit wordt meegewaaid met grillen en wanen van de dag, zodat je soms uit een voornaam haast het geboortejaar kan afleiden.
‘Z’ is natuurlijk nog iets heel anders. Zoals iemand in een eerdere reactie schreef: sommige kinderen zou je moeten beschermen tegen hun ouders.
D zegt
Mijn opa heette Thé, dus T lijkt me best een leuke moderne variant hierop.