Roberts MiÄ·elsons: waarom Letten achter elke naam een s plakken

De meeste media noemen hem Robert M. maar eigenlijk heet hij RobertsĀ MiÄ·elsons. Wat doet die s daar achter Robert?

Roberts MiÄ·elsons
Roberts MiÄ·elsons

Want Roberts komt natuurlijk overeen met ons Robert en MiÄ·elsons (ongeveer uitgesproken als Mitjelsons) is niets anders dan de Duitse achternaam Michelson.

Het Lets is net als het Latijn een taal met verschillende naamvallen waarin aan zelfstandige naamwoorden, en dus ook aan namen, uitgangen worden geplakt. Zoals het Germaanse Robert in het Latijn Robertus wordt, is de Letse vorm vanĀ deze naam Roberts.

Merkwaardig genoeg doet het Lets dit niet alleen bij namen die al lang zijn ingeburgerd, maar bij alle namen. Buitenlandse namen worden rigoureus aan het Letse taal- en spellingsysteem aangepast.

Zo kun je in de Letse media lezen over de Amsterdamse burgemeester Eberhards van der Lāns, de voormalige president Džordžs BuÅ”s en de trainer Diks Advokāts. Namen die al op een s eindigen, krijgen er nog eentje bij: Franss Halss. Anders zou de Let immers denken datĀ deze schilderĀ eigenlijk Fran Hal heette.

VrouwenĀ ondergaan uiteraard dezelfde behandeling, maar dan met een vrouwelijke uitgang. Zij krijgen, net als in het Latijn, een a achter hun naam: Fanny Blankers-Koen wordt Fannija Blankersa-KÅ«na. Wie het niet gelooft, mag het op Wikipedia nazoeken.

Dit gebruik is in Letland bij wet geregeld. De naamwet van 2000 stelt dat buitenlandse namen op zijn Lets moeten worden gespeld en een Letse naamvalsuitgang moeten krijgen. Als ik de Letse nationaliteit zou aanvragen, zou ik volgens mijn nieuwe paspoort dus Mārtens van der Mērs heten.

šŸ¤ž Nieuwe blogs in je mail?

Volgen kan ook via Mastodon en RSS.